ارزیابی پهنه های بارشی با استفاده داده های ماهواره trmm در استان فارس

به جهت عدم توانایی ارائه داده های مکانی بارش با وضوح بالا با استفاده از ایستگاه های باران سنجی و محدودیت در انعکاس تغییرات مکانی بارندگی به طور موثر، به ویژه در مناطقی که در آن توزیع ایستگاه های همدید و باران سنجی بسیار بالا است؛ لزوم بکارگیری تکنیک های سنجش از دور از اهمیت بیشتری برخوردار است. در دو دهه اخیر استفاده از داده های ماهواره ای و تکنیک های سنجش از دور جهت پژوهش های آب و هواشناسی رایج شده است. بدین جهت در این پژوهش، به منظور ارزیابی پهنه های بارشی در استان فارس از داده های ماهواره trmm، به طور جداگانه برای فصول پاییز، زمستان، بهار و تابستان در بازه زمانی (1998-2012) استفاده شده است؛ سپس با بکارگیری روش میانیابی کریجینگ معمولی و وزن دهی معکوس فاصله نقشه پراکنش مکانی و زمانی الگوهای بارشی تهیه گردید و جهت ارزیابی مدل های درونیابی، از روش ریشه دوم مربع خطا (rms) و مقدار استاندارد شده آن (rmss) استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بیشینه میانگین سالانه بارش در مناطق باختری و کمینه آن در نواحی جنوب و جنوب خاوری روی می دهد. همچنین تغییرات مکانی قابل توجهی در پهنه های بارشی در محدوده سرزمین پژوهش در مقیاس های فصلی و سالانه بجز در فصل تابستان وجود ندارد، در فصل تابستان کمترین میزان بارش و انحراف معیار رخ می دهد که بر خلاف بارش سالانه از آرایش بارشی باختری- خاوری تبعیت نمی کند و بیشینه بارشی آن مربوط به مناطق جنوب خاوری است؛ نتایج ارزیابی روش های میانیابی نیز نشان داد روش کریجینگ با میزان خطا سالانه (rms) 28 در مقابل 30 روش وزن دهی معکوس فاصله از میزان خطای کمترین برخوردار است، همچنین کمترین میزان خطا در تابستان و بیشترین در فصل زمستان محاسبه گردید.